Ut queant laxis resonare fibris mira

Ut queant laxis resonare fibris mira gestorum famuli tuorum solve polluti labii reatum sancte Joannes | Nuntius celso veniens Olympo te patri magnum fore nasciturum nomen et vitae seriem gerendae ordine promit | Ille promissi dubius superni perdidit promptae modulos loquelae sed reformasti genitus peremptae organa vocis | Ventris obstruso positus cubili senseras regem thalamo manentem hinc parens nati meritis uterque abdita pandit | Antra deserti teneris sub annis civium turmas fugiens petisti ne levi saltem maculare vitam famine posses | Praebuit hirtum tegimen camelus artubus sacris strophium bidentes cui latex haustum sociata pastum mella locustis | [divisio] | Ceteri tantum cecinere vatum corde praesago jubar ad futurum tu quidem mundi scelus auferentem indice prodis | Non fuit vasti spatium per orbis sanctior quisquam genitus Joanne qui nefas saecli meruit lavantem tingere lymphis | O nimis felix meritique celsi nesciens labem nivei pudoris praepotens martyr heremique cultor maxime vatum | Serta ter denis alios coronant aucta crementis duplicata quosdam trina centeno cumulata fructu te sacer ornavit | Hinc potens nostri meritis opimis pectoris duros lapide revelle asperum planans iter et reflexos dirige calles | Ut pius mundi sator et redemptor mentibus pulsa livione puris rite dignetur veniens sacratos ponere gressus | Laudibus cives celebrant superni te deus simplex pariterque trine supplices et nos veniam precamur parce redemptis | Amen