Nox et tenebrae et nubila confusa

Nox et tenebrae et nubila confusa mundi et turbida lux intrat albescit polus Christus venit discedite | Caligo terrae scinditur percussa solis spiculo rebusque jam color reddit vultu nitentis sideris | Te Christe solum novimus te mente pura et simplici flendo et canendo quesumus intende nostris sensibus | Sunt multa fucis illita quae luce purgentur tua tu lux eoi sideris vultu sereno illumina | Praesta pater*